Verhaal 4

Hallo!

Vorige week was het in Nederland dankdag. Zoals in een preek verwoord werd met; terug denken aan, de tijd die geweest is en daarvoor danken. En dat mag ik zeker doen als ik de zegeningen tel. Hier krijg je weinig mee van de christelijke gedenk dagen zoals hervormingsdag en dankdag. Dat zal met kerst ook anders zijn. De feestdagen liggen hier op andere data. Zo wordt kerst hier op 7 januari gevierd. Verder worden ook alle feestdagen hier gevierd van de Orthodoxen, Protestanten en de Moslims. Relatief veel vrije dagen. De meeste feestdagen worden hier aangeleverd door de Orthodoxen. Laatst hadden we hier het Oromifa feest, een traditioneel feest met een zware occulte lading. Mensen uit de Oromifa omgeving brengen dan offers bij een meer hier in de omgeving van Debre Zeit. Dieren worden in de rivier gegooid en boter en andere kruiden en gerechten aan de bomen gesmeerd. Dit om de goden dienstbaar te zijn. Een aantal vrouwen worden dan uitzinnig en gaan als het ware profeteren. Vervolgens wordt de week erna allerlei koffieceremonies gebracht om de goden tevreden te stellen. Duizenden mensen gaan erheen om te zingen en te dansen maar tegenwoordig ook als toerist.

De afgelopen week heeft Jacomijn weer een nieuwe nieuwsbrief gemaakt voor de kliniek waarin je nog wat meer stukjes over het werk in de kliniek kan teruglezen. De link is:  http://www.solagrow.nl/uploads/tinymce/52%20Clinic%20Hidi%20Nieuwsbrief%20aug-okt%202014.pdf

Naast het werk in en op Hidi ben ik ook wat meer het land in geweest. Bijvoorbeeld naar Awash National Park met twee vrijwilligers Jan Jaap en Berdien. Beide zijn alweer weg. Awash is een mooi park met wat wilde dieren. Leeuwen zijn er ook, maar zie je sporadisch. Awash is het grootste en best bezochte natuurpark van Ethiopië. Je kan er dan ook uren rijden zonder iemand maar tegen te komen. De enige mensen die je tegenkomt zijn de Afar people, mensen die als nomaden met hun kamelen en dieren voorttrekken. In het park zelf zijn natuurlijk hotsprings, voor ons een privé zwembad van zo’n 45 graden. Daarna ben ik met Jan Jaap naar het Nationaal museum geweest in Addis. Het bekende museum van Lucy, de ooit oudste gevonden mens. Interessant museum over geschiedenis van Ethiopië en de ontdekkingen van de Rift Valley. 

Twee weken geleden ben ik met Jan en Jacomijn naar Wenchi geweest. Solagrow, waar clinic Hidi een onderdeel van is, heeft verspreid over Ethiopië landerijen voor akkerbouw. Wenchi ligt op meer dan 3000 meter hoogte. Daar heeft Solagrow ook een clinic gebouwd voor eigen werknemers en later voor dorpsbewoners. Omdat de kliniek een jaar niet heeft gewerkt hebben we de kliniek wat ontdaan van stof en spinnenraggen. Gelijk kwamen er zeker 10 mensen voor medische zorg. Omdat het een basic clinic is hebben we afspraken gemaakt om een andere vloer in te laten leggen. De nu aarden vloer is vochtig en klam en kan glibberig worden. De gemiddelde Ethiopiër vind het veel te koud hier. Ik moest denken aan een koude wintermiddag met een stralende zon..een fantastische plek met een magnifiek uitzicht! Wilde paarden en vriendelijke bevolking. Gelukkig is er sinds vorige week weer een verpleegkundige daar aan het werk. Hij kan tegelijkertijd zijn studie als health officer in Ambo voortzetten. Het is de bedoeling om op termijn een nieuwe kliniek te bouwen. De basis materialen zijn al aanwezig voor het bouwen van het raamwerk en het fundament. Een goede twee weken werk en de basis kan gelegd worden. Maar hiervoor zijn wel mensen uit Nederland nodig om dit te begeleiden en mee te helpen met de lokale bevolking. Vertel dit gerust door en reageer als je vragen of interesse hebt. Misschien zoek jij nog een zinvolle januari besteding!?

Vorige week was een veelzijdige week. De kast in de clinic gaat een ander kleurtje krijgen! Een houten kast..de mannen willen gewoon weer een nieuw vernis laagje, maar de vrouwen willen een fleurig kleurtje..Ik zit in dubio..ik denk toch dat het een kleurtje wordt, alleen welke?

Verder ben ik woensdag en donderdag naar een conferentie geweest in Addis Abeba over leiderschap, de zogenaamde GLS (global leadership summit). Wat een eye-openers en indrukken. Ik heb veel geleerd wat er Bijbels bedoeld wordt met leiderschap in allerlei settings. Je leert ook te reflecteren op jezelf en de omgevingen waar je woont en werkt. Kortom, een tweedaagse conferentie met zoveel aan informatie dat je energie krijgt van alles tegelijk uit te voeren en aan de andere kant, zo moe bent van alle indrukken en verwerkingen..Ik heb gelukkig uitgebreid de tijd om daar over na te denken!

Vrijdag gingen een collega en ik op bezoek bij een vrouw uit Hidi. Ze was bevallen van haar 11de kind. Deze vrouw heeft psychisch wat beperkingen waardoor ze moeilijk haar financiën kan ordenen, maar ze wordt financieel geholpen door een gift uit Nederland in het onderhouden van haar kinderen. Dat is ook wel hard nodig. Haar man werkt als wacht en verdient ook niet het loon om alle monden te vullen. Bij aankomst op het prachtige stuk land zien we een groot mooi huis. In de eerste kamer hing alleen een poster van Maria aan de muur. In de tweede kamer stond een soort van bed waar de moeder op lag. Haar dochter zat naast haar en een zus hielp in de ‘huishouding’. Verder stonden er wat potten en pannen. Het bed was geen matras, maar was gevormd van alle bezittingen die ze nog had. We kregen Marka te eten, een soort beschuit met muisjes..alleen dan anders. Ik moest dit natuurlijk eten.. Wat met bloem met een kuiltje gesmolten boter en peper..Het rook en smaakte naar zweet tenen en ik was net hersteld van een amoebe in mijn maag. Maar goed, ook deze test hebben we doorstaan. Het ging goed met moeder en kind. Daar waren we blij om. Toen ik weg ging vroeg ik aan mijn collega ‘die andere 10 kinderen, slapen zeker op de koude, vochtige grond in de lege kamer, naast elkaar om elkaar warm te houden zonder dekens?’ Mijn collega zei: ‘I think so…’. Hoe arm…

Met een zonnige Ethiopische groet, Marianneke