Verhaal 5

Huisdieren

Eerder heb ik al geschreven over wakker worden van de dieren?! Rennende dak duiven…daar ben ik nu wel aan gewend. Als stadse dame ben of was ik al dat ochtend leven niet gewend, hoogstens in de lente het getjilp, maar een muis is toch een net iets ander geluid. Tussen een stenen muur en een ijzer spant zat hij, bleek later. In alle vroegte speurde ik vanaf mijn bed met een zaklamp de muur af wat dat knagende ritmische geluid zou kunnen zijn. Na 10 minuten had ik niets vreemds op de grond gezien, dus ik durfde op onderzoek uit te gaan…Daar zat hij. Ik keek in een lief klein oortje, kraaloogjes en het ‘grote muisje’ ging gewoon door met waarschijnlijk tanden veilen. Ik zou niet weten wat hij op dat plekje zou moeten doen zonder enig voedsel. Hij is er soms, gelukkig maar.

De beesten die er wel altijd zijn en die echt in huis wonen zijn de grote salamanders of gekko’s. Ze zijn ondertussen aan me gewend. Ze durven zich nu zelfs te vertonen als ik op bank zit en een boek lees. Het vrouwtje, althans dat denk ik dat ze dat is, heeft haar plek op de vensterbank. Het enige wat aan verzorging doe is haar uitwerpselen opruimen, klein hard keuteltje met een urine puntje eraan aan vast. Het nare geluid is als ze onder de kast zitten. Hun harde huid schuurt dan langs de kast.

Helaas hebben deze beesten ook verwanten. Daar ben ik echt wel angstig voor. De slang. Twee weken geleden op een zondagavond ging ik naar familie van de Haar. Op een of andere manier heb ik die angst altijd in de benen gehad en was ik extra oplettend. En zie daar..een vreemd aanziende stok van ongeveer een meter…het kroop. DUS een slang! RUUBBBEN!! Gilde ik..terwijl het beest in de voortuin lag. (Ruben is de andere vrijwilliger, een man dus die weet er wel raad mee). Eerder had ik een verhaal gehoord van iemand die op de bank zat en prompt kwam daar dit reptiel een kijkje nemen. Je zou je het ongans schrikken. Maar Ruben kwam met een bijl. Eerst wat foto’s en daarna werd het beestje heldhaftig een kopje kleiner gemaakt. Dit tafereel durfde ik natuurlijk niet te aanschouwen…Enfin. Welkom aan de bezoekers hier ;-)

Wetenswaardigheden

Samengevat de afgelopen weken: opnieuw een kinderprogramma gedaan over Wash Your Hands. Ik had gehoopt op 25 kinderen en wilde als activiteit een hand van gips laten maken. Voorbereidingen getroffen. We hebben de geschiedenis van Naäman aan de kinderen verteld. Lepra is een bekend ziektebeeld, dus het Bijbelverhaal sprak tot de verbeelding. Gaandeweg het verhaal en aansluitend de les drupte er zo ongeveer 50 kids binnen..Niet te overzien voor deze activiteit. Ik wist dat we verf hadden, dus we hebben verf afdrukken van de hand gemaakt op een blaadje. Het gips gebruiken we voor kaarsenhouders rondom de kerstviering.

De kast is rood geverfd en zelfs de niet-rood-liefhebbers vinden dat de kast is opgeknapt. Door deze activiteit heb ik ook een order binnengesleept, namelijk dat alle kasten gelijk geverfd kunnen worden.., nog zeker 5 te gaan!

Naast de waterput van de compound staat een soort advertentiebord. Daarop stonden leuke educatieve tekeningen.  Door invloed van zon en wind waren de tekeningen zo erg vervaagd dat ik er nu nieuwe tekeningen op heb gezet. Mensen die langskomen blijven gerust een uurtje staan en verbazen zich over elke kwaststreep die je zet. Het was zeker geen eenzaam klusje en persoonlijk vind ik dat het resultaat er mag zijn!

Verder heb ik het folder materiaal over clinic Hidi bekeken en zijn we van plan om lay-out en tekst weer up-to-date te maken. Ook maken we weer een nieuw promotie filmpje over het leven rond de clinic.

Vorige week hebben we de teammeeting gehad. Het is gaaf om te zien dat de verpleegkundige die hier het afgelopen jaar gewerkt hebben dit op prijs stellen en gewend waren aan input te leveren aan zo’n vergadering. We hopen natuurlijk dat dit overgedragen wordt op de nieuwe verpleegkundige die hier komen, nu twee in totaal. Ook de jaargesprekken zijn weer opgepakt. Het is goed om bewust tijd in te ruimen voor individuele gesprekken over de stand van zaken en de toekomst. De nieuwe werknemers werken aan de hand van een inwerkschema. Dat is een handig hulpmiddel voor degene die ze begeleid, maar ook voor de nieuwe werknemer zelf.

De honing oogst is weer geweest! Zeker 12 kg honing is gezuiverd en ook alweer verkocht! De mensen kopen de honing graag, ze zien het als een geneesmiddel. Omdat de Acacia boom nog steeds in bloei staat, verwacht ik dat we deze week weer een oogst zullen doen. We hebben in Nederland iemand bereid gevonden om een Imkerpak voor deze man aan te laten schaffen. Dat is een enorme uitkomst, want zijn handen waren dik van de bijen beten en al lachend zei hij dat hij dit keer op zijn lip was gebeten!

Kerst 

Ondertussen is december weer begonnen en gaat Sint het land alweer bijna uit. Aan kruidnoten en een chocoladeletter heeft het me niet ontbroken! Het recept van kruidnoten circuleert nu ook in Ethiopië!

Nu is de advent periode weer aangebroken. Een periode van uitzien en verwachten. Zo af en toe draait hier ook het ‘Nu zijt wellekome’ en de ‘Messiah’ van Handel door de woonkamer. Een fijn en warme ‘huiskamer’ is belangrijk maar is ook teken van welvaart. We hechten als Hollanders veel aan sfeer. Ook in de clinic. Posters van Bijbelse voorstellingen, een kleurtje op de kast etc. Mijn advent begint in de office van de clinic. Er komen na de lunch 2 mannen binnen. Ze zien er netjes en formeel gekleed uit. Ik dacht eerst dat het de officer was van een andere clinic, en dan moet ik me als ‘illegale’ zuster heel rustig en beleefd gedragen. Na 5 zwijgzame minuten vraagt hij: ‘wat voor een voorstelling is dat aan de muur? Wat staat er op die plaat?’ Ik vertel hem dat dit de geschiedenis is van de 4 vrienden die hun verlamde en zieke vriend voor de voeten van Jezus brengen door een gat in het dak te maken waar Jezus aan het preken was. Daarnaast hangt de afbeelding van de gelijkenis van de zaaier..’hmmm’ zegt hij, dat is mooi..’Wat kunnen beelden in je verstand gegrift worden. Als ik hier straks wegga, zal ik dat beeld niet meer vergeten’. Ik vroeg hem of hij gelovig of zelfs christen is. ‘Ja’, zegt hij. ’12 maanden geleden ben ik de Bijbel gaan lezen. Niemand die mij opdracht gaf daarvoor, maar gewoon uit nieuwsgierigheid. Sinds die tijd is het voor mij eten en drinken! Soms zou ik wel heel de dag willen lezen, want elk woord, elke letter is nieuw voor mij en daar leer ik van.’

Ondertussen realiseerde ik dat dit niet ‘de’ officer was van een andere clinic, maar dat dit man was waarvan ik eerder deze maand gehoord. Hij is veearts, in het verleden geholpen door Nederlanders om zijn studie af te ronden en een veeartsen clinic te beginnen. Dat ging goed, tot voorkort. Hij kon zijn mond niet meer houden over wie Jezus voor hem was. Hij nam afstand van het Orthodoxe denken, maar dat bracht wel strijd mee. Zijn familie wil hem niet begraven als hij sterft, klanten blijven weg met hun vee, dus geen inkomsten en tegenstanders leggen bebloede doeken voor zijn deur. Hij moet oppassen dat hij niet vergiftigd wordt door het eten in bijvoorbeeld een restaurant. Hij vertelde me dat hij ergens at en dat koks misleid en betaald werden om gif in zijn eten te doen. Hij bad tot God. Hij bad: “God, U kent me en U weet wat deze mensen met mij willen doen. U bent sterker dan deze mensen en U heeft ook Uw plan met mij bekend gemaakt. Bewaar me voor vergiftiging.” En zo at hij zijn maaltijd op en heeft zich geen dag niet lekker gevoeld.

Het waren 45 minuten waarin ik onder de indruk was van het werk van God in deze man en de omgeving, zonder tussenkomst van evangelisten en zendelingen. Er komen in het geheim ongeveer 40-60 mensen bij elkaar in deze dorpjes om te lezen in de Bijbel en te bidden. Door de duisternis doet God verlichtend werk.

Soms kan je als mens denken veel te moeten doen, althans, ik denk dat soms. Bijbels zijn kostbaar (omgerekend 6 euro) om te kopen, dus uit donaties heb ik er wat gekocht. Deze worden dan voor nog geen 10% verkocht aan mensen die daarom vragen. Er worden de laatste tijd veel Bijbels gevraagd.. Je kan soms nadenken hoe het komt dat God werkt, misschien de aanwezigheid van dit bedrijf hier in deze omgeving? Wie zou het zeggen. En het maakt niet uit hoe of wat. In dit kleine uurtje merkte ik de Liefde van God uitgegoten in het hart van deze man. En door die Liefde werd hij aangespoord om ook andere te laten zien door de daden van het geloof wie Jezus voor hem wilde zijn.

Ondanks het verlies van werk, haat van mensen is hij een zeer gelukkig en verblijd man. Want zijn duisternis, waarin hij voorheen leefde, is veranderd in licht waarvan hij nu mag uitdelen naar andere mensen in zijn nabije omgeving.

Advent, de verwachting voor kerst is begonnen, ook hier in Ethiopië. Mensen putten hoop uit de toekomst, betere economie, meer te besteden hebben, betere levenstandaard. Iedereen verlangt daar naar. Misschien heb je niks met de gedachte van kerst maar is de sfeer het belangrijkste. Het is fijn om het goed te hebben op aarde. Kerst wordt 7 januari groots gevierd door verschillende geloven hier in Ethiopië. Uiteindelijk is er rond kerst maar 1 hoofdboodschap. Jezus is geboren, voor iedereen die het wil horen! Hij is gekomen toen het donker was op aarde en uitzichtloos voor Jozef en Maria. Maar bij Jezus zijn geboorte werd het licht en zongen de engelen: ‘Ere zij God.’

Aan God alle eer voor het werk wat Hij in Nederland en hier ook in Ethiopië wil doen.        

Hartelijke groet, Marianneke