Verhaal 8

Verhaal 8

10 februari, ik ben terug in Nederland. Een afsluitende blog.. Woensdag heb ik de certificaten uitgereikt aan de 4 deelnemers van de cursus basis vaardigheden rondom leiderschap en management. Een leuke en leerzame ervaring om vanuit een andere context te denken, namelijk vanuit de Ethiopische, maar ook met de koppeling naar de Europese manier van leiding geven. Met elkaar van gedachten wisselen over wat kan nu wel en wat kan nu niet in een onderneming, handvatten meegeven over hoe leiding te geven aan jezelf en je collega’s enz.

Donderdag was een dag afronden. Tas inpakken, huis opruimen en afscheid nemen van het team. Ik kreeg een uitgebreide koffieceremonie met de daarbij horende toespraken. Overweldigd met kado heb ik om 5 uur de bus met collega’s uitgezwaaid.

Dan realiseer ik me; ik hou van deze mensen, van mijn collega’s, de mensen van Hidi…Mijn werk was nagenoeg klaar. Er is een team wat werkt, functioneert, die bestand is tegen een stootje, kortom er is stabiliteit, gezelligheid en het gezamenlijk gevoel om er weer de schouders onder te zetten.

De Woman Support Group heeft structuur gekregen en onze nieuwe vrouwelijke collega Yowinhareg brengt met haar kunde weer nieuwe spirit in de groep. Moyeta neemt de Honey business over. Jacomijn heeft energie om weer toe te werken naar de volgende stap; het heropzetten van de bevallingen (the delivery)! Wat een wens zou er dan weer in vervulling gaan voor de mensen van Hidi en omliggende dorpjes. Mijn diepe wens is dat dit, dit jaar gerealiseerd zou kunnen worden.

Het team van de clinic en van Solagrow heeft door een diep dal moeten gaan. Onzekerheden zijn er nog steeds, maar er gloort hoop aan de horizon. Ik ben niet klaar nu ik weer in Nederland ben met het werk. Dat maakt het weer terug gaan naar Nederland ook makkelijk voor mij, omdat ik me nog kan en wil inzetten voor dit werk. Het is belangrijk dat mensen weten van dit werk, dat ze gedragen worden in het gebed en gedachten van mensen in Nederland en daarbuiten. Daarnaast dat de medicijnen voor de clinic betaald kunnen blijven worden door sponsor of donatie gelden.

Ga ik terug? Wat zijn mijn plannen? Dat vragen natuurlijk veel mensen. Ik hervat mijn werk weer op het Hoornbeeck Collega als docent het aankomende half jaar en als flexwerker binnen het Erasmus Medisch Centrum. Dat is het voor nu wat ik weet, de toekomst is voor mij nog onbekend, alhoewel het verblijf in Ethiopië mij weer nieuwe inzichten heeft opgeleverd in het doel van het leven en mijn eigen mogelijkheden en interesses. Ik probeer me opnieuw te laten leiden door de weg die voor mij is uitgedacht. Het geeft rust en moed om te weten dat God je Leidsman wilt zijn.  

Op deze onpersoonlijke wijze wil ik iedereen bedanken voor zijn of haar blijk van interesse en betrokkenheid. Ik genoot van de reacties via blog, email, what’s app, de post en op welke wijze dan ook. Het doet goed wanneer je merkt dat mensen meeleven, meebidden. Voor vragen of opmerkingen kan je me altijd mailen, [email protected].

Hartelijke groet, Marianneke